طحمة

طحمة. [ طَ م َ ] (ع اِ) طحمةالوادی ؛ بهترین جای از وادی و معظم آن . || طحمةالسیل و طحمةاللیل کذلک ویُثلّث فی الکل . || گروه مردم . || طحمةالفتنة؛ دوادوش مردمان در وقت فتنه . || طحمة ابلیس ؛ افساد اوست . || گیاهی است . || نوعی از گیاه شور. (منتهی الارب ).