طال بقا زدن

طال بقا زدن . [ ل َ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) آفرین و درود گفتن . ثنا خواندن : چون عشق را مرحبا زدی حوادث را طال بقا باید زد. (سند بادنامه ص 140).
ور غلام هندوئی آرد وفا
دولت او میزند طال بقا.

مولوی .