صنم پرست
لغتنامه دهخدا
صنم پرست . [ ص َ ن َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) بت پرست . پرستنده ٔ صنم :
گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا بکوی عشق همین و همان کنند.
رجوع به صنم شود.
گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا بکوی عشق همین و همان کنند.
رجوع به صنم شود.