صفا داشتن
لغتنامه دهخدا
صفا داشتن . [ص َ ت َ] (مص مرکب ) مهربانی داشتن . اخلاص داشتن . صمیمی بودن :
چرا با دل من صفایی ندارد
اگر درد امشب بلایی ندارد.
|| جلا داشتن . شفاف بودن . روشنی داشتن :
شوم گر خاک ره درگرد من رو می توان دیدن
ز بس آب و گلم بر یاد رخساری صفا دارد.
چرا با دل من صفایی ندارد
اگر درد امشب بلایی ندارد.
|| جلا داشتن . شفاف بودن . روشنی داشتن :
شوم گر خاک ره درگرد من رو می توان دیدن
ز بس آب و گلم بر یاد رخساری صفا دارد.