صب ءلغتنامه دهخداصب ء. [ ص َب ْءْ ] (ع مص ) بر وزن شرم ، برآمدن دندان کودک و نشتر شترکره . || برآمدن سم شکافته (ظلف ). || طلوع کردن ثریا. || از کیشی به کیش دیگر شدن . || راه نمودن دشمن را. || نمودار شدن . (منتهی الارب ).
