صافی
لغتنامه دهخدا
صافی . (اِخ ) (مولانا...) وی از شیخ زادگان کوه صاف است و در نظم تتبع خواجه علیه الرحمة میکرد. این مطلع از اوست :
ساقیا سرخوشم و باده ٔ صافم داری
گر کنم سرخوشی آن به که معافم داری .
ساقیا سرخوشم و باده ٔ صافم داری
گر کنم سرخوشی آن به که معافم داری .