صاحب کرامت
لغتنامه دهخدا
صاحب کرامت . [ ح ِ ب ِ ک َ م َ ] (ترکیب اضافی ، ص مرکب ) دارای بزرگواری . ارجمند. بزرگوار. بخشنده :
ای صاحب کرامت شکرانه ٔ سلامت
روزی تفقدی کن درویش بینوا را.
|| ولی و عارفی که دارای کرامت باشد. رجوع به کرامت شود.
ای صاحب کرامت شکرانه ٔ سلامت
روزی تفقدی کن درویش بینوا را.
|| ولی و عارفی که دارای کرامت باشد. رجوع به کرامت شود.