شیله
لغتنامه دهخدا
شیله . [ ل َ / ل ِ ] (هندی ، اِ) نوعی از قماش . (ناظم الاطباء) :
دو تاره زکر برکه آمد برون
دگرگونه و شیله از حد فزون .
از گلفتنت عقد نیاید به شماری
تا بسته ٔ پیچ و شکن شیله و شاشی .
دو تاره زکر برکه آمد برون
دگرگونه و شیله از حد فزون .
از گلفتنت عقد نیاید به شماری
تا بسته ٔ پیچ و شکن شیله و شاشی .