شیرکپی
لغت‌نامه دهخدا
شیرکپی . [ ک َپ ْ پی ] (اِ مرکب ) قسمی از بوزینه ٔ شبیه به شیر. در شاهنامه داستانی راجع به یک شیرکپی که به دست بهرام چوبینه کشته شده است آمده :
شدند از بد شیرکپی هلاک
برانگیخت زین بوم آباد خاک .
همی شیرکپی برد دخترم
بگوییم ننگی شود گوهرم .
یکی شیرکپیش خواند همی
دگر نیز نامش نداند همی .
شدند از بد شیرکپی هلاک
برانگیخت زین بوم آباد خاک .
همی شیرکپی برد دخترم
بگوییم ننگی شود گوهرم .
یکی شیرکپیش خواند همی
دگر نیز نامش نداند همی .