شکم خاریدن
لغتنامه دهخدا
شکم خاریدن . [ ش ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از بهانه کردن و عذر آوردن باشد. (برهان ) (از غیاث ) (از ناظم الاطباء). کنایه ازبهانه کردن است . (انجمن آرا) (آنندراج ) :
مردم از مشتری و زهره و چرخ
خود سعادت چرا طمع دارد
کآن یکی زاهد فسرده دلیست
کز همه کارها شکم خارد
وآن دگر قحبه ایست زانیه ای
که همه شب خدای آزارد.
مردم از مشتری و زهره و چرخ
خود سعادت چرا طمع دارد
کآن یکی زاهد فسرده دلیست
کز همه کارها شکم خارد
وآن دگر قحبه ایست زانیه ای
که همه شب خدای آزارد.