شکرپایلغتنامه دهخداشکرپای . [ ش َ ک َ ] (ص مرکب ) شکرپا. لنگ . (آنندراج ) : سخن می بشکنی یا وقت گفتن ز تنگی ّ دهانت شد شکرپای . حسن دهلوی (از آنندراج ).و رجوع به شکرپا شود.