شهرآشوبیلغتنامه دهخداشهرآشوبی . [ ش َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی شهرآشوب . عمل شهرآشوب . شهرآشوب بودن : رسم عاشق کشی و شیوه ٔ شهرآشوبی جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود.حافظ.
