شماغنده
لغتنامه دهخدا
شماغنده . [ ش َ غ َ دَ / دِ ] (ص ، اِ) هر چیز بدبو و متعفن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان ) :
خطش چو پشت و روش شماغنده و سیاه
کاغذ تباه و ژنده چو کون دریدگان .
|| زن بدبو. (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از برهان ).
خطش چو پشت و روش شماغنده و سیاه
کاغذ تباه و ژنده چو کون دریدگان .
|| زن بدبو. (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از برهان ).