شرر زدن
لغتنامه دهخدا
شرر زدن . [ ش َ رَرْ زَ دَ ] (مص مرکب ) برافروختن . شعله ور ساختن . جرقه زدن بر چیزی و درافروختن آن :
کجاست ناقه و کو صالح و کجا شد هود
که زآتش اجل اندر امل زدند شرر.
کجاست ناقه و کو صالح و کجا شد هود
که زآتش اجل اندر امل زدند شرر.