شاخ شکستنلغتنامه دهخداشاخ شکستن . [ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از ادب کردن و از خودسری و غرور بازآوردن . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ) : مغرور بحسن خویشتن بودزلف تو شکست شاخ سنبل .سلیم (از آنندراج و فرهنگ نظام ).