سگ جان
لغت‌نامه دهخدا
سگ جان . [ س َ ] (ص مرکب ) سخت جان . سختی کش . (برهان ). بی رحم . سخت دل و سختی کش . (آنندراج ) (رشیدی ) :
همه سگ جان و چو سگ ناله کنانند بصبح
صبحدم ناله ٔ سگ بین که چه پیدا شنوند.
خاقانیا سگ جان شدی کانده کش جانان شدی
در عشق سردیوان شدی نامت به دیوان تازه کن .
همه کس عاشق دنیا و ما فارغ ز غم ایرا
غم معشوق سگ دل هست بر عشاق سگ جانش .
عقل سگ جان هوا گرفت چو باز
کاین سگ و باز چون شکارگر است .
چه سگ جانم که با این دردناکی
چو سگ داران دوم خونی و خاکی .
همه سگ جان و چو سگ ناله کنانند بصبح
صبحدم ناله ٔ سگ بین که چه پیدا شنوند.
خاقانیا سگ جان شدی کانده کش جانان شدی
در عشق سردیوان شدی نامت به دیوان تازه کن .
همه کس عاشق دنیا و ما فارغ ز غم ایرا
غم معشوق سگ دل هست بر عشاق سگ جانش .
عقل سگ جان هوا گرفت چو باز
کاین سگ و باز چون شکارگر است .
چه سگ جانم که با این دردناکی
چو سگ داران دوم خونی و خاکی .