سوزنگری
لغتنامه دهخدا
سوزنگری . [ زَ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل سوزن ساختن . کار سوزن ساز :
سوزنگری بمانم و کیمخت گر شوم
خر لنگ شد بمرد خرک مرده به که لنگ .
تا شرط شغل سوزن و سوزنگری بعرف
آخر بود بمثقبه اول بمطرقه .
سوزنگری بمانم و کیمخت گر شوم
خر لنگ شد بمرد خرک مرده به که لنگ .
تا شرط شغل سوزن و سوزنگری بعرف
آخر بود بمثقبه اول بمطرقه .