سندباد
لغت‌نامه دهخدا
سندباد. [ س ِ ] (اِخ ) نام حکیم هندی که مسعودی مؤلف مروج الذهب و ابن الندیم او را واضع «سندبادنامه » دانسته اند. (فرهنگ فارسی معین ) :
ویژه توئی در گهر سخته تویی در هنر
نکته تویی در سمراز نکت سندباد.
چه خوش آمد این نکته در سندباد
که عشق آتش است ای پسر سندباد.
ویژه توئی در گهر سخته تویی در هنر
نکته تویی در سمراز نکت سندباد.
چه خوش آمد این نکته در سندباد
که عشق آتش است ای پسر سندباد.