سفله نواز

سفله نواز. [ س ِ ل َ / ل ِ ن َ] (نف مرکب ) دون پرور. فرومایه پرورنده :
ای نیش بدل زین فلک سفله نواز
وی شیشه ٔ عشرت شکن شعبده باز.

خاقانی .

دیدی این روزگار سفله نواز
چون گرفت ازتو جان آزاده .

سعدی .