سرمشق

سرمشق . [ س َ م َ ] (اِ مرکب ) قطعه ٔ نوشته ٔ خوش نویس که بعرف آن را تعلیم گویند. (غیاث ). قطعه ٔ نوشته ٔ خوشنویس که بعرف آن را تعلیم گویند و آن را در نظر داشته مشق کنند. (آنندراج ) :
آیینه بود تخته ٔ مشق آن زمان که عقل
سرمشق روشنایی باطن ز ما گرفت .

نعمت خان عالی (از آنندراج ).

بگذار از قلمرو تقدیر پا برون
سرمشق خویش ساز خط سرنوشت را.

ملا طاهر غنی (از آنندراج ).

|| نمونه . || دستورالعمل .