سرمای گل
لغتنامه دهخدا
سرمای گل . [ س َ ی ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سرمای خفیف که در ایام شکفتن گل سرخ یعنی گلاب میباشد. (آنندراج ) (غیاث ) :
عندلیب ما ندارد طبع استغنای گل
میشود دست و دل ما سرد از سرمای گل .
عندلیب ما ندارد طبع استغنای گل
میشود دست و دل ما سرد از سرمای گل .