سر اندرکشیدن
لغت‌نامه دهخدا
سر اندرکشیدن . [ س َ اَ دَ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) مشهور شدن . پیش افتادن . برتر رفتن :
بزودی به فرهنگ جایی رسید
کز آموزگاران سر اندرکشید.
|| سر فروبردن . مقابل سر برآوردن :
بدین همت که اندرسر همی داری سر اندرکش
سزای پینه و دوکی نه مرد رزم و میدانی .
بزودی به فرهنگ جایی رسید
کز آموزگاران سر اندرکشید.
|| سر فروبردن . مقابل سر برآوردن :
بدین همت که اندرسر همی داری سر اندرکش
سزای پینه و دوکی نه مرد رزم و میدانی .