ستبری
لغتنامه دهخدا
ستبری . [ س ِ ت َ ] (حامص ) سطبری و گندگی . (آنندراج ). کثافة. (بحر الجواهر). ستبرنای :
چو یک پیل از ستبری و بلندی
بمقدار دو پیلش زورمندی .
رجوع به سطبری شود.
چو یک پیل از ستبری و بلندی
بمقدار دو پیلش زورمندی .
رجوع به سطبری شود.