سبکی کردن
لغتنامه دهخدا
سبکی کردن . [ س َ ب ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) زودگذر بودن . زود تمام شدن :
سبکی کرد و [ ماه روزه ] بهنگام گذر کرد و برفت
تا نگویند فروهشته برِ ما لنگر.
|| تظاهر بخفت روح و سبک مغزی کردن .
سبکی کرد و [ ماه روزه ] بهنگام گذر کرد و برفت
تا نگویند فروهشته برِ ما لنگر.
|| تظاهر بخفت روح و سبک مغزی کردن .