ساهره
لغتنامه دهخدا
ساهره . [ هَِ رَ ] (اِخ ) زمین قیامت است بنقل بعضی مفسران در تفسیر آیه ٔ «فاذا هم بالساهِرة». (قرآن 14/79) :
برگیر آب علم و بدان روی جان بشو
تا روی پر ز گرد نیاری بساهره .
برگیر آب علم و بدان روی جان بشو
تا روی پر ز گرد نیاری بساهره .