سال خرد
لغتنامه دهخدا
سال خرد. [ خ ُ ] (ص مرکب ) قلب خردسال . (آنندراج ) :
گریان بیاد روی تو رفتم از این جهان
چون طفل سال خرد که گریان بخواب شد.
|| کنایه از کهنه و دیرینه و پیر :
چنارسال خرد و سرو نوخیز
بهم نشناختی بیننده ای نیز.
رجوع به سالخورده شود.
گریان بیاد روی تو رفتم از این جهان
چون طفل سال خرد که گریان بخواب شد.
|| کنایه از کهنه و دیرینه و پیر :
چنارسال خرد و سرو نوخیز
بهم نشناختی بیننده ای نیز.
رجوع به سالخورده شود.