زیان رسان
لغتنامه دهخدا
زیان رسان . [ رَ / رِ ] (نف مرکب )زیان رساننده . آسیب و خسارت واردآورنده :
ز اقبال تو سنگسار گردد
چون پیل زیان رسان کعبه .
رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود.
ز اقبال تو سنگسار گردد
چون پیل زیان رسان کعبه .
رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود.