زودگذار

زودگذار. [ گ ُ ] (نف مرکب ) زودگذر. که زود گذرد: عَجْلی ̍؛ کمان تیز زودگذار. (از منتهی الارب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || زوددرگذرنده . زودعفو :
در خطا دیرگیر و زودگذار
در عطا سخت مهر و سست مهار.

سنائی .