زنارتابی
لغتنامه دهخدا
زنارتابی .[ زُن ْ نا ] (اِ مرکب ) محل بافتن زنار :
تنت در رگ و ریشه کفری نهاد
که دکان زنارتابی گشاد.
|| (حامص مرکب ) عمل زنارتاب . عمل زنارباف .
تنت در رگ و ریشه کفری نهاد
که دکان زنارتابی گشاد.
|| (حامص مرکب ) عمل زنارتاب . عمل زنارباف .