زرکاری
لغتنامه دهخدا
زرکاری . [ زَ] (ص نسبی ) تذهیبی . طلاکاری . زرنگارشده :
کارگاهی به زیب و زرکاری
رنگ ناری و نقش سمناری .
حجله و بزمه ای به زرکاری
حجله عودی و بزمه گلناری .
رجوع به زرکار، زر و دیگر ترکیبهای آن شود.
کارگاهی به زیب و زرکاری
رنگ ناری و نقش سمناری .
حجله و بزمه ای به زرکاری
حجله عودی و بزمه گلناری .
رجوع به زرکار، زر و دیگر ترکیبهای آن شود.