زر گل
لغتنامه دهخدا
زر گل . [ زَ رِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) زردیی که در میان گل سوری میباشد و آن را خرده ٔ گل و بتازی زرّالورد خوانند. (آنندراج ) :
سرخ رویی ز رواج گل بی غش داریم
چون زر گل اثر سکه ندارد زر ما.
نکردی از زر گل بی نیاز بلبل را
کدام مرغ دگر دل در این چمن بندد.
سرخ رویی ز رواج گل بی غش داریم
چون زر گل اثر سکه ندارد زر ما.
نکردی از زر گل بی نیاز بلبل را
کدام مرغ دگر دل در این چمن بندد.