زبردست کسی دکان گرفتن
لغتنامه دهخدا
زبردست کسی دکان گرفتن . [ زَ ب َ دَ ت ِ ک َ دُک ْ کا گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) کنایت است از بر آن کس برتری جستن . در مقابل او دکان دعوی آراستن . در حوزه حق او وارد شدن . نظیر: رودست کسی زدن . روی دست دیگری رفتن . بالا دست کسی زدن :
جواب داد که هان ای سخن فروش مگیر
بپای حیله زبردست اوستاد دکان .
جواب داد که هان ای سخن فروش مگیر
بپای حیله زبردست اوستاد دکان .