زبان بستگان
لغت‌نامه دهخدا
زبان بستگان . [ زَ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) ج ِ زبان بسته . خاموشان :
ای نفست نطق زبان بستگان
مرهم سودای جگرخستگان .
کای جگرآلود زبان بستگان
آب جگر خورده ٔ دلخستگان .
تو دانی ضمیر زبان بستگان
تو مرهم نهی بر دل خستگان .
رجوع به زبان بسته و زبان بستگی شود.
ای نفست نطق زبان بستگان
مرهم سودای جگرخستگان .
کای جگرآلود زبان بستگان
آب جگر خورده ٔ دلخستگان .
تو دانی ضمیر زبان بستگان
تو مرهم نهی بر دل خستگان .
رجوع به زبان بسته و زبان بستگی شود.