زآزئةلغتنامه دهخدازآزئة. [ زُ زِ ءَ ] (ع ص ) قدر زآزئة؛ دیگ بزرگ که یک شتر گوشت پزد. (منتهی الارب ). قدر عظیمة تضم الجزور. (اقرب الموارد). رجوع به زئزئة شود.