روز حشر
لغت‌نامه دهخدا
روز حشر. [ زِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستاخیز :
هرچه بر الفاظ خلق مدحت رفته ست
یا برود تا بروز حشر تو آنی .
بروز حشر که فعل بدان و نیکان را
جزا دهند بمکیال نیک و بد پیمای ...
سر ز مستی برنگیرد تا بصبح روز حشر
هرکه چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست .
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه ٔ رند شراب خوار.
هرچه بر الفاظ خلق مدحت رفته ست
یا برود تا بروز حشر تو آنی .
بروز حشر که فعل بدان و نیکان را
جزا دهند بمکیال نیک و بد پیمای ...
سر ز مستی برنگیرد تا بصبح روز حشر
هرکه چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست .
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه ٔ رند شراب خوار.