روبه بازی
لغت‌نامه دهخدا
روبه بازی . [ ب َه ْ ](حامص مرکب ) کنایه از مکر و فریب و دغل بازی . (آنندراج ). روباه بازی . رجوع به روباه بازی شود :
این سگ صفتان کنند ای آهوچشم
ناگاه ترا صید ز روبه بازی .
شیر فلک را برد به روبه بازی
آنکه توباشی ورا مربی و حامی .
چو روباهان و خرگوشان منه گوش
به روبه بازی این خواب خرگوش .
رو تو روبه بازی خرگوش بین
مکر و شیراندازی خرگوش بین .
این سگ صفتان کنند ای آهوچشم
ناگاه ترا صید ز روبه بازی .
شیر فلک را برد به روبه بازی
آنکه توباشی ورا مربی و حامی .
چو روباهان و خرگوشان منه گوش
به روبه بازی این خواب خرگوش .
رو تو روبه بازی خرگوش بین
مکر و شیراندازی خرگوش بین .