روباه رزه
لغتنامه دهخدا
روباه رزه . [ رَ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) عنب الثعلب . (گنجینه ٔ گنجوی ).روباه رزک . (مفاتیح العلوم ). روباه تربک :
روباه رزه فتاده در راه
آلوده به خون چو موی روباه .
و رجوع به روباه رزک و روباه تربک شود.
روباه رزه فتاده در راه
آلوده به خون چو موی روباه .
و رجوع به روباه رزک و روباه تربک شود.