رقم زن
لغتنامه دهخدا
رقم زن . [ رَ ق َ زَ ] (نف مرکب ) نویسنده . کاتب . محرر. (فرهنگ فارسی معین ). نویسنده و محرر. (آنندراج ). || نقاش . رسام . (فرهنگ فارسی معین ). || صفت نامه و مکتوب . (آنندراج ) :
رقم زن بود نامور نامه ای
که بیرون نیاید ز هر خامه ای .
رجوع به ترکیب رقم طراز و رقم پرور شود.
رقم زن بود نامور نامه ای
که بیرون نیاید ز هر خامه ای .
رجوع به ترکیب رقم طراز و رقم پرور شود.