رستگاری یافتن
لغت‌نامه دهخدا
رستگاری یافتن . [ رَ ت َ / رَ ت َ ] (مص مرکب ) خلاص شدن . نجات یافتن . (فرهنگ فارسی معین ). استفلاح . (منتهی الارب ) :
از کجی به که روی برتابید
رستگاری ز راستی یابید.
کسی یابد ز دوران رستگاری
که بردارد عمارت زین عماری .
از کجی به که روی برتابید
رستگاری ز راستی یابید.
کسی یابد ز دوران رستگاری
که بردارد عمارت زین عماری .