ربیعةلغتنامه دهخداربیعة.[ رَ ع َ ] (اِخ ) پدر حیی (تیره ای ) از هوازن . و آن ربیعةبن عامربن صعصعاء است و اینها پسران مجدند و مجدنام مادر اینها بوده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ).
