رایت زدن
لغت‌نامه دهخدا
رایت زدن . [ ی َ زَدَ ] (مص مرکب ) برافراشتن رایت . علم زدن . درفش زدن .رایت برافراشتن در جایی . نصب کردن علم :
ربود نور جمالش ز دهر ظلمت کفر
زدند رایت عالیش نیز در محشر.
چه رایتی است که نسرین زده ست بر کهسار
که شد به لون دگر عالم بدیعآیین .
ربود نور جمالش ز دهر ظلمت کفر
زدند رایت عالیش نیز در محشر.
چه رایتی است که نسرین زده ست بر کهسار
که شد به لون دگر عالم بدیعآیین .