راوق پذیر
لغتنامه دهخدا
راوق پذیر. [ وَ پ َ ] (نف مرکب ) مخفف راوق پذیرنده . صافی پذیر. که تصفیه شدن را پذیرد.که صاف گردیدن را قبول کند. پالایش پذیر :
سوم بخش از آن آب راوق پذیر
که هستش ز راوق گری ناگزیر.
سوم بخش از آن آب راوق پذیر
که هستش ز راوق گری ناگزیر.