راه پیما

راه پیما. [ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) راه پیمای . مخفف راه پیماینده . مسافر. (ناظم الاطباء). رهرو :
پایکوبان میشود زآوازه ٔ طبل رحیل
خویش را پیش از سفر چون راه پیماجمع کرد.

صائب تبریزی (از بهار عجم ).

و رجوع به راه پیمای شود.