راه بین

راه بین . (نف مرکب ) که راه بیند. || رهشناس و مجرب که راه بازشناسد :
بپرسید از زال زر موبدی
ازین تیزهش راهبین بخردی .

فردوسی .

گرمرد راهبین شده ای عیب کس مکن
از زاغ ، چشم بین و ز طاووس پرنگر.

سعدی .