راست خواستن
لغتنامه دهخدا
راست خواستن . [ خوا / خا ت َ ] (مص مرکب ) طالب امر واقعی و نفس الامر بودن از کسی . (آنندراج ). جویای راست شدن . طالب راست بودن . حقیقت خواستن :
اگر راست خواهی سخنهای راست
نشاید درآرایش بزم خواست .
میانجی چه باشد که بس بی هشند
اگر راست خواهی میانجی کشند.
راست خواهی زنان معمایند
پیچ در پیچ و لای در لایند.
اگر راست خواهی سخنهای راست
نشاید درآرایش بزم خواست .
میانجی چه باشد که بس بی هشند
اگر راست خواهی میانجی کشند.
راست خواهی زنان معمایند
پیچ در پیچ و لای در لایند.