رازیانه
لغتنامه دهخدا
رازیانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) رازیانج .فنوی . از تیره ٔ چتریان با گونه های پایا به ارتفاع 1 تا 1/5 متر و برگهای متناوب دارای بریدگی و معطر و طعمی مطبوع و کمی شیرین . رجوع به کارآموزی و داروسازی ص 202 شود :
گوئی که حلال است پخته ٔ سکر
با سنبل و با بیخ رازیانه .
و رجوع به رازیانج شود.
گوئی که حلال است پخته ٔ سکر
با سنبل و با بیخ رازیانه .
و رجوع به رازیانج شود.