راز پوشیدن
لغتنامه دهخدا
راز پوشیدن . [ دَ ] (مص مرکب ) نهان داشتن راز. مخفی کردن راز. پوشیدن سرّ :
زن که در عقل با کمال بود
راز پوشیدنش محال بود.
چون بپوشیم راز کآوردیم
طبل در کوچه و علم بر بام .
زن که در عقل با کمال بود
راز پوشیدنش محال بود.
چون بپوشیم راز کآوردیم
طبل در کوچه و علم بر بام .