دیماوند

دیماوند. [ وَ ](اِخ ) نام کوه دماوند است . (برهان ) (جهانگیری ). نام کوه مشهور به دماوند است . در وجه تسمیه ٔ این نام گفته اند اصل در این لغت دیمه آوند است زیرا دیمه نام قصبه ٔ آنجا می باشد. آوند ظرف است و کوه به اسم دیمه دیماوند شد. (از انجمن آرا) (از آنندراج ) :
درم بسته پس دربند رفته ست
مگر امشب به دیماوند رفته ست .

(ویس و رامین ).

رجوع به دماوند شود.