دیبا گری

دیبا گری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل دیباگر. شغل دیباگر. (ناظم الاطباء) :
صبا چون درآیدبه دیباگری
زمین رومی آرد هوا ششتری .

نظامی .

|| (اِ مرکب ) کارخانه ٔ دیبابافی . (ناظم الاطباء).