دوسان
لغتنامه دهخدا
دوسان . (نف ) صفت بیان حالت از دوسیدن . دوسا. دوسنده . چفسان . چسبان . (یادداشت مؤلف ) :
دومار به گزنده بر دو لب تو دوسان
زآن قلیه ٔ چو طاعون زآن نان همچو نخچد.
رجوع به دوسنده و دوسانیدن و دوسیدن شود.
دومار به گزنده بر دو لب تو دوسان
زآن قلیه ٔ چو طاعون زآن نان همچو نخچد.
رجوع به دوسنده و دوسانیدن و دوسیدن شود.